Het verhaal van Noor
Noor
“Kijk eerst in de spiegel, voordat je oordeelt over een ander.”
Noor is van Turkse komaf, maar in Nederland geboren. In Tilburg om precies te zijn, waar ze ook is opgegroeid. Koken is haar passie. Daar is iedereen bij Bie Zefke blij mee, want Noor kan echt heel lekker koken. Ze heeft in Tilburg ook kooklessen gegeven. Over haar jeugd wil ze niet zo veel kwijt, die was niet eenvoudig. Ze heeft twee kinderen, een dochter van 21 en een zoon van 19. Uiteindelijk is ze in Limburg terecht gekomen en bij Bie Zefke. “Ik hou gewoon van deze mensen. Niemand wil zo leven, je kent hun verhaal niet. Daarom moet je dankbaar zijn als je het goed hebt.”
Inmiddels heeft Noor haar leven goed op orde, al is dat niet vanzelf gegaan. Ze kwam op straat te staan toen bleek dat haar bewindvoerder haar huur niet overmaakte. “Ik kreeg opeens een brief dat ik mijn woning leeg moest maken. Ik werd eruit gezet.” Uiteindelijk vond ze onderdak bij Moveoo. “Daar werkte een Turkse jongen en die heeft me geholpen.” Ze heeft inmiddels weer een woning en is al twee jaar actief als vrijwilliger bij Bie Zefke.
Liefde en aandacht
Bie Zefke betekent veel voor Noor. “Ik probeer hier zo veel mogelijk liefde en aandacht te geven. Ik luister naar hun verhalen. Ik zie hun lach als ze het eten lekker vinden. Daar doe ik het voor!” Noor vindt het belangrijk om rekening te houden met elkaar. Ze was ook vrijwilliger in het buurthuis in Limbrichterveld. Daar hangt een grote spiegel met de tekst: ‘Eerst goed naar jezelf kijken en ga dan pas aan de slag’. “Dat is heel belangrijk”, weet Noor. “Kijk eerst in de spiegel, voordat je oordeelt over een ander. Vraag liever of mensen honger hebben en doe daar dan wat aan.”
De gasten houden overigens ook rekening met Noor. “Soms ben ik chagrijnig. Ik heb echt een ochtendhumeur. De gasten weten dat en laten me met rust. Dat vind ik zo lief!”
Terug naar Turkije
Noor is haar roots niet vergeten. In februari stopt ze – helaas – bij Bie Zefke en in maart vertrekt ze naar Turkije. Ze gaat er wonen en een maaltijdvoorziening opzetten voor mensen die op straat leven. “Ik heb veel vrienden in Turkije, vooral in midden Turkije, waar mijn ouders vandaan komen. Het leven is er minder duur dan hier. Dat maakt het ook makkelijker om rond te komen.”
De vraag is wat Bie Zefke zonder Noor moet. “Ach we gaan gewoon videobellen”, lacht ze. Ze wil wel goed afscheid nemen van alle mensen van Bie Zefke. Daar heeft ze ook al een idee over. ‘Ik wil in elk geval geen cadeautjes, maar wel samen eten. Gezellig alle tafels bij elkaar zetten en met alle gasten en vrijwilligers samen genieten van maaltijden.” Voor Noor is iedereen gelijk. “Wat onze gasten is overkomen, kan iedereen gebeuren. We zijn allemaal mensen. We moeten samen leven met en liefde geven aan elkaar.”